Bazen

Bazen yorulursun; yorgunluğun içine dar gelir.
Sokaklar solgunlaşır, nefesin ruhuna çok gelir.
Kendince ölürsün; çerçeveler boş gelir.

Gökyüzüne baktığında, yaz gelir, kış gelir.

Yorulursun, hissizliğin tırnaklarının ucuna dolar. Etine batar.
Etin kanayınca fark edersin.
Ağır gelir.

Haliyle, hesapta yokken ölürsün için için.
Kalbin kırılır, dokunmazsın. 
Sustuğunda ve susturulduğunda avuç içine batırdığın tırnaktan daha az acıtacağını bilmediğin için korkarsın. 
O yüzden dokunmazsın.

Sana dokunurlar. Bilmezsin

Ve işte bazen yorulursun;
kanın çekilir, battığın dibi görürsün.
Bidaha ölürsün